-->

jueves, 23 de abril de 2020

23 de abril día del libro

Os dejamos los dibujos y relatos de los participantes en el concurso del día del libro


Liam prebenjamín

Roi prebnejamín





El sol entró por la ventana. Salté de la cama lleno energía, me vestí a toda prisa y salí corriendo de la habitación. Por el pasillo tropecé con unos juguetes: un balón y una silla, pero eso no me detuvo, nada me podía detener, hoy se acababa el confinamiento colectivo y yo era un héroe. Había aguantado todos aquellos días y había salvado muchas vidas.  Llegué a la entrada principal, abrí la puerta y en mi boca se dibujó una gran sonrisa...
Por fin era libre,libre para correr,para saltar y sobre todo para estar con mis amigos.Esos amigos a los que tanto había echado de menos.Sin perder ni un minuto cogimos un balón y nos fuimos a hacer eso que tanto nos gustaba,montar equipos y echar una pachanga. Hacia mucho tiempo que no me divertía tanto.Este confinamiento me ha hecho valorar un montón de cosas,pero sobre todo....LOS AMIGOS
Liam prebenjamín

O sol entrou pola xanela. Saltei da cama cheo de enerxía, vestinme a fume de carozo e saín correndo da habitación. Polo corredor tropecei cuns xoguetes: Un balón e unha cadeira pero iso non me detivo, nada me podía deter, hoxe acabábase o confinamento colectivo e eu era un heroe.
Aguantara todos aqueles días e salvara moitas vidas. Cheguei a entrada principal, abrín a porta e na miña boca debuxouse un gran sorriso....
Saín da miña casa moi contento porque era a primeira vez. O primeiro que fixen foi ir a peluqueria que meu pai me cortou moi mal o pelo. Logo fun a  praia co meu novo corte de pelo que era mais bonito que o de antes.
Cando cheguei a praia vin que estaban moitos amigos: Samuel, Pablo e Diego. Fomos correndo e tirámonos ao auga dende o peirao.
Despois de estar todo o día alí tirándome fun a miña casa con Samu e Pablo que viñeron a durmir,  estivemos  toda a noite xogando ao Fifa todos xuntos, ata Roi.
Ao día seguinte fomos a comer a praia de sobremesa  fomos a por uns xeados que por certo estaban moi ricos. Nunca pensei o ben que me ía  saber un xeado ao aire libre e nesta compañía.
E tódolos  días de verán goceinos como se fose o último, xa que non sabemos que pode ocorrer maña.
Iago Alevín


0 comentarios:

Publicar un comentario